smoła

smoła (język polski)

smoła (1.1)

smoła (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈsmɔwa], AS: [smou̯a]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mazista, zwykle czarna ciecz, produkt odgazowania węgla, łupków bitumicznych, drewna itp.; zob. też smoła w Wikipedii

(1.2) gw. (Bukowina) żywica

(1.3) środ. przestępcze kawa

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	smoła	smoły
dopełniacz	smoły	smół
celownik	smole	smołom
biernik	smołę	smoły
narzędnik	smołą	smołami
miejscownik	smole	smołach
wołacz	smoło	smoły

przykłady:

(1.1) Smoła drzewna służyła kiedyś do uszczelniania beczek, skrzyń, łodzi, kadłubów okrętów.

(1.1) Zaduch smoły, dziegciu, prochu, gałganów palących się od zaprawy otaczał każdy dom płonącą atmosferą.

składnia:

kolokacje:

(1.1) smoła drzewna / gazownicza / koksownicza / węglowa • czarny jak smoła

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. smolarnia ż, smolarz m, smoluch m, smołowanie n, smolenie n

zdrobn. smółka ż

czas. smolić ndk., smołować ndk.

przym. smolisty, smolny, smołowy, smołowaty

przysł. smoliście

związki frazeologiczne:

czarny jak smoła • ruszać się jak mucha w smole

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żywica

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kawa

• albański: (1.1) katran m
• angielski: (1.1) tar
• arabski: (1.1) قطران m (qaṭrān)
• baskijski: (1.1) mundrun
• białoruski: (1.1) смала ż
• bułgarski: (1.1) смола ż
• chiński standardowy: (1.1) uproszcz. i trad. 焦油 (jiāoyóu)
• chorwacki: (1.1) katran m
• czeski: (1.1) smola ż
• duński: (1.1) tjære w
• esperanto: (1.1) gudro
• estoński: (1.1) tõrv
• farerski: (1.1) tjøre ż
• fiński: (1.1) terva
• francuski: (1.1) goudron m
• hebrajski: (1.1) זפת ż (zefet)
• hiszpański: (1.1) alquitrán m
• indonezyjski: (1.1) ter
• japoński: (1.1) タール (tāru)
• kataloński: (1.1) quitrà m
• koreański: (1.1) 타르 (t’arŭ)
• litewski: (1.1) degutas m
• łaciński: (1.1) pix ż
• łotewski: (1.1) deguts m
• macedoński: (1.1) смола ż
• maoryski: (1.1) tā
• niderlandzki: (1.1) teer n/m
• niemiecki: (1.1) Pech n
• norweski (bokmål): (1.1) tjære m/ż
• norweski (nynorsk): (1.1) tjære ż, tjøre ż
• norweski (riksmål): (1.1) tjære w
• nowogrecki: (1.1) πίσσα ż (píssa)
• osmański: (1.1) قطران (katrân / kıtrân)
• perski: (1.1) قطران (qatrân)
• portugalski: (1.1) alcatrão m, breu m, piche m
• prowansalski: (1.1) alquitran m, quitran m
• rosyjski: (1.1) смола ż
• rumuński: (1.1) gudron n
• serbski: (1.1) катран (katran) m
• słowacki: (1.1) smola ż
• słoweński: (1.1) katran m
• starogrecki: (1.1) πίσσα ż (píssa)
• staronordyjski: (1.1) tjara ż
• szkocki gaelicki: (1.1) teàrr ż
• szwedzki: (1.1) tjära w
• turecki: (1.1) katran
• ukraiński: (1.1) смола ż, дьоготь m
• węgierski: (1.1) kátrány
• wietnamski: (1.1) hắc ín
• wilamowski: (1.1) paeh́ n, pǡh́ n, pach n, tjēr m
• włoski: (1.1) catrame m, pece ż

źródła: