kadłub
kadłub (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) główny element konstrukcyjny łączący w całość pozostałe części, zespoły i podzespoły; trzon konstrukcji; zob. też kadłub w Wikipedii
- (1.2) pot. kadłub (1.1) statku
- (1.3) pot. kadłub (1.1) samolotu
- (1.4) anat. tułów, szczególnie jeśli bez kończyn
- (1.5) daw. wydrążony pień
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kadłub kadłuby dopełniacz kadłuba kadłubów celownik kadłubowi kadłubom biernik kadłub kadłuby narzędnik kadłubem kadłubami miejscownik kadłubie kadłubach wołacz kadłubie kadłuby
- przykłady:
- (1.1) Siły występujące w kadłubie w czasie pracy mogą wywołać w nim znaczne naprężenia i odkształcenia.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kadłub statku wodnego / samolotu • wielokadłubowy • jednokadłubowy • dwukadłubowy • bezkadłubowy
- synonimy:
- (1.1-4) korpus
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- kadłub łoża
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) body; (1.2) hull, hulk; (1.3) fuselage; (1.4) body
- czeski: (1.3) trup m
- esperanto: (1.3) fuzelaĝo
- kaszubski: (1) srąb m
- niemiecki: (1.1) Rumpf m
- rosyjski: (1.2) остов m, корпус m; (1.3) корпус m, фюзеляж m; (1.4) туловище n
- słowacki: (1.1) trup m; (1.4) trup m
- szwedzki: (1.1) stomme w; (1.4) stomme w
- wilamowski: (1.1) kadłu̇p m, kadłüp m; (1.2) kadłu̇p m, kadłüp m; (1.3) kadłu̇p m, kadłüp m; (1.4) kadłu̇p m, kadłüp m; (1.5) kadłu̇p m, kadłüp m
- źródła: