pocztylion (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[pɔʧ̑ˈtɨlʲjɔ̃n], AS[počtylʹi ̯õn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.i → j 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. listonosz
(1.2) daw. kurier pocztowy
(1.3) daw. woźnica zaprzęgu pocztowego
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Bądź więc litośną i nie zostawiaj mnie dłużej w niepokoju, bo prawdziwie po roku życia mojego bym oddawał pocztylionowi za każdy list od Ciebie.[1]
(1.2) Spostrzegliśmy pocztyliona, jadącego z sztafetą od generała, który stał na drugiej stronie Wisły (…)[2]
(1.3) Gdy powóz zjechał z góry, konduktor kazał pocztylionowi jechać wolno pod górę naprzeciw leżącą, dosyć stromą.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poczta ż, pocztówka ż, poczet m, pocztowiec m
zdrobn. pocztylionik m
przym. pocztowy, pocztylionowy
przysł. pocztowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Juliusz Słowacki list do matki
  2. Zbiór pamietników do historyi powstania polskiego z roku 1830-1831, nakładem Tomasza Rayskiego, Lwów 1882, s. 552
  3. E. Feliks Górski (Andrzej Piwowarczyk) Czarna księga. Zbiór najciekawszych procesów kryminalnych dawniejszych i nowszych czasów, Czytelnik, Warszawa 1959