listonosz (język polski) edytuj

 
listonosz (1.1)
wymowa:
IPA[lʲiˈstɔ̃nɔʃ], AS[lʹistõnoš], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) poczt. pracownik urzędu pocztowego, który doręcza adresatom listy i inne przesyłki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Czekam na listonosza przyniesie mi emeryturę.
(1.1) Urząd pocztowy zatrudnia czterech listonoszy na pełnym etacie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) doręczyciel, kurier, poczciarz, posłaniec; daw. pocztylion, bryftreger, bryftrygier; gw. (Górny Śląsk) briftreger, briftryger, briftriger, pocztorz, gw. (Poznań i Kujawy) listowy[1]
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) pocztowiec
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska listonoszka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. list + nosić < kalka z niem. Briefträger[2]
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
(1.1) Na początku XX wieku był to wyraz bardzo krytykowany przez językoznawców jako zbędny germanizm[3].
tłumaczenia:
źródła:
  1. Antoni Danysz, Odrębności słownikarskie kulturalnego języka polskiego w Wielkopolsce w stosunku do kulturalnego języka w Galicyi, „Język Polski” nr 8–10, s. 249.
  2. Edward Łuczyński, Jolanta Maćkiewicz, Językoznawstwo ogólne. Wybrane zagadnienia, wyd. II rozszerzone i uzupełnione, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2002, s. 118.
  3. Roman Zawiliński, Znaczenie słowotwórstwa w języku, „Poradnik Językowy” nr 10/1903, s. 155.