zaprzęg (1.1) konny
 
psi zaprzęg (1.1)
wymowa:
IPA[ˈzapʃɛ̃ŋk], AS[zapšẽŋk], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.wygł.nazal.asynch. ę 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zwierzęta pociągowe ciągnące pojazd[1]
(1.2) mot. pojazd zaprzężony w konie lub inne zwierzęta pociągowe; zob. też zaprzęg w Wikipedii
(1.3) uprząż lub pojazd razem z uprzężą
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Psie zaprzęgi używane były od wieków przez Indian. Biali docenili je dopiero w 1896 roku, gdy w Klondike odkryto złoto i zapanowała słynnagorączka[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. zaprząg
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) pojazd
hiponimy:
(1.2) biedka, brek, brożek, bryczka, bryka, dorożka, dyliżans, ekwipaż, faeton, fiakier, fura, furmanka, kabriolet, kareta, kariolka, karoca, karykiel, kałamaszka, kocz, kolasa, kolebka, landara, lando, linijka, najtyczanka, omnibus, powóz, soliterka, taczanka, tarantas, wasąg, wizawa, wolant, wóz
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. zaprzęganie n, zaprzęgnięcie n, zaprzęgowy mos, zaprzęga ż, zaprząg mrz
czas. zaprzęgać ndk., zaprząc dk.
przym. zaprzęgowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „zaprzęg” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Adam Frank, Zew krwi, „CKM nr 03/03”, 2000, Narodowy Korpus Języka Polskiego.