Podobna pisownia Podobna pisownia: Kuchnia

kuchnia (język polski) edytuj

 
kuchnia (1.1)
 
biała kuchnia (1.2)
 
danie kuchni (1.3) japońskiej
 
kuchnia (1.5)
 
kuchnia (1.6)
 
kuchnia (1.7)
wymowa:
?/i, IPA[ˈkuxʲɲa], AS[kuχʹńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) archit. bud. pomieszczenie w budynku lub mieszkaniu do przygotowywania posiłków; zob. też kuchnia (pomieszczenie) w Wikipedii
(1.2) komplet mebli kuchennych
(1.3) kulin. zbiór dań charakterystycznych dla danej narodowości lub sposobu odżywiania się
(1.4) sposób przyrządzania potraw przez daną osobę, restaurację itp.
(1.5) piec kuchenny
(1.6) urządzenie do gotowania, smażenia, pieczenia potraw
(1.7) personel zatrudniony w kuchni (1.1)
odmiana:
(1.1-7)
przykłady:
(1.1) Pójdę do kuchni i ugotuję obiad.
(1.2) Wczoraj zamówiłem u stolarza kuchnię z prostych szafek i marmurowego blatu.
(1.3) Uwielbiam potrawy kuchni włoskiej.
(1.4) Lubię kuchnię babci Marzeny.
(1.5) Janie, idź napal pod kuchnią!
(1.6) Odkąd mamy kuchnię gazową, życie stało się prostsze.
(1.7) Kuchnia dzwoniła, że spóźni się z kolacją.
składnia:
(1.3) kuchnia + przym.
(1.4) kuchnia + D.
kolokacje:
garkuchnia
synonimy:
(1.1) żegl. kambuz; gw. (Górny Śląsk) kuchnio
(1.6) kuchenka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kucharz m, kucharka ż, kuchcik m, kucharzenie n, podkuchenna ż
zdrobn. kuchenka ż
czas. kucharzyć, kuchcić
przym. kuchenny, kucharski
związki frazeologiczne:
kuchnia polowaznać od kuchni
etymologia:
(1.1) od rdzenia niem. kuch- niem.[3] oznaczającego gotowanie; por. kochen („gotować”), + -nia
uwagi:
D. lm rzad. kuchen
zob. też kuchnia w Wikipedii
zob. też kuchnia w Wikicytatach
tłumaczenia:
źródła:
  1. Scheer, T. (2012). Variation is in the lexicon: yer-based and epenthetic vowel-zero alternations in Polish. Sound, Structure and Sense. Studies in Memory of Edmund Gussmann. Lublin: Wydawnictwo KUL, 631-672.
  2. (pod red.) Miodek J., Wysoczański W. (2013) Rozprawy Komisji Językowej XL. Wrocław, Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, 45-48.
  3. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 136.