kucheń

kucheń (język dolnołużycki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) reg. przest. kuchnia

odmiana:

(1.1) lp ku|cheń, ~chni, ~chni, ~cheń, ~chnju, ~chni; du ~chni, ~chnjowu, ~chnjoma, ~chni, ~chnjoma, ~chnjoma; lm ~chni, ~chnjow, ~chnjam, ~chni, ~chnjami, ~chnjach

przykłady:

(1.1) Wužeń kócku z kuchni! → Wygoń kota z kuchni!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

wyraz zapożyczony z języka górnołużyckiego, w języku literackim przestarzały, zob. też kuchnja

źródła: