cucina

cucina (język włoski)

cucina (1.1)

cucina (1.2) bianca

cucina (1.3) a gas

wymowa:

​

IPA: /ku.'ʧi.na/

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) (pomieszczenie) kuchnia

(1.2) (meble) kuchnia

(1.3) (urządzenie) kuchnia, kuchenka

(1.4) (gotowanie) kuchnia

(1.5) (potrawy) kuchnia

(1.6) slang. kuchnia redakcyjna

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 3. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: cucinare

(2.2) 2. os. lp, tryb rozkazujący (imperativo) od: cucinare

odmiana:

(1.1-6) lp cucina; lm cucine

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) andare in cucina → iść do kuchni • pranzare in cucina → jeść obiad w kuchni

(1.2) comprare una cucina nuova → kupić nową kuchnię

(1.3) cucina a carbone → kuchnia węglowa • cucina a gas / elettrica → kuchenka gazowa / elektryczna

(1.4) cucina napoletana / piemontese / toscana → kuchnia neapolitańska / piemoncka / toskańska • cucina casalinga → kuchnia domowa • libro di cucina → książka kucharska

(1.5) una cucina squisita / delicata / pesante → pyszna / delikatna / ciężka kuchnia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. cucinatore m, cucinatrice ż, cucinatura ż, cuciniera ż, cuciniere m, cucinotto m

czas. cucinare

przym. cucinabile, cucinario, cucinatore

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-6) łac. * cocina < p.łac. coquina < łac. coquere

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Budynki i pomieszczenia

źródła: