carbone

carbone (język francuski)

carbone (1.1)

wymowa:

(1) IPA: [kaʁˈbɔn] ^ⓘ

^{ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ ⓘ}

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chem. węgiel

odmiana:

(1.1) blm

przykłady:

(1.1) Le carbone est un élément chimique, de symbole C et de numéro atomique 6. → Węgiel jest pierwiastkiem chemicznym o symbolu C i liczbie atomowej 6.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) symbol. C

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Pierwiastki chemiczne

źródła:

carbone (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [kaɾ.ˈβo.ne]

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od carbonar(se)

(1.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od carbonar(se)

(1.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od carbonar

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

carbone (język włoski)

carboni (1.1)

wymowa:

IPA: /kar.ˈbo.ne/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) geol. węgiel

(1.2) bot. głownia

odmiana:

(1.1-2) lp carbone; lm carboni

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) carbone animale / d'ossa → węgiel kostny • carbone bianco → biały węgiel • carbone bituminoso → węgiel bitumiczny • carbone di legna → węgiel drzewny • carbone fossile → węgiel kamienny • miniera di carbone → kopalnia węgla

synonimy:

(1.2) carbonchio, carie, golpe

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. carbonado m, carbonaia ż, carbonaio m, carbonamento m, carbonarismo m, carbonaro m, carbonata ż, carbonatazione ż, carbonatite ż, carbonato m, carbonatura ż, carboncello m, carbonchio m, carbonchioso m, carboncino m, carbonella ż, carbonera ż, carboneria ż, carbonicazione ż, carbonico m, carboniera ż, carboniere m, carbonilazione ż, carbonile m, carbonino m, carbonio m, carbonite ż, carbonizzazione ż, carburante m, carburatore m, carburazione ż, carburo m, incarbonimento m

czas. carbonare, carbonchiare, carbonizzare, carbonizzarsi, carburare, incarbonire, incarbonirsi

przym. carbonaia, carbonaro, carbonatico, carbonchioso, carboniccio, carbonico, carboniero, carbonilico, carbonioso

tem. słow. carbo-

związki frazeologiczne:

stare sui carboni ardenti → siedzieć jak na rozżarzonych węglach

etymologia:

łac. carbo, -onis

uwagi:

źródła: