juneco

juneco (esperanto)

morfologia:

jun•ec•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) młodość (okres życia)

(1.2) młodość (wczesna faza)

odmiana:

(1.1-2) blm, 

 

	ununombro	multenombro (virtuala)
nominativo	juneco	junecoj
akuzativo	junecon	junecojn

przykłady:

(1.1) Post uragana juneco li rifuĝis en monaĥejon por pentofari tie pro la junulaj pekoj. → Po burzliwej młodości schronił się w klasztorze aby odpokutować tam za młodzieńcze grzechy.

(1.2) Esperanto, malgraŭ sia juneco, havas ankaŭ sian tradicion, bazitan sur la Fundamento kaj evoluigita de Esperantaj verkistoj dum pli ol cent jaroj. → Esperanto, mimo swej młodości, ma także swoją tradycję, opartą na Fundamencie i rozwijaną przez esperanckich twórców w czasie ponad stu lat.

składnia:

kolokacje:

(1.1) malŝparita juneco → zmarnowana młodość

synonimy:

(1.1) junaĝo

antonimy:

(1.1) maljunaĝo, maljuneco

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. junulo, junularo, junulino, gejunuloj, maljuneco, maljunulo

czas. junigi, maljunigi, maljuniĝi, rejuniĝi

przym. juna, juneca, maljuna, maljuneta

przysł. june, junece

związki frazeologiczne:

(1.1) unua juneco → pierwsza młodość (lata młodzieńcze)

etymologia:

uwagi:

źródła: