wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) filoz. doktryna etyczna głosząca, rozkosz (i unikanie przykrości/cierpienia) jest najwyższym lub jedynym dobrem i celem życia
(1.2) postawa życiowa opierająca się na doktrynie hedonizmu (1.1)
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Sokratejski hedonizm nie jest tedy hedonizmem w ścisłym tego słowa znaczeniu. Jest to bowiem bardzo oryginalna próba racjonalnego uzasadnienia moralności bez odwoływania się do metafizyki (…), możemy tu odnaleźć ciekawą teorię racjonalnego zachowania: wybór przyjemności, utożsamionej z dobrem, jest postrzegany jako naturalna skłonność ludzkiego umysłu[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. hedonista m, hedonistka ż
przym. hedonistyczny
przysł. hedonistycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
gr. ἡδονή (hedone) → „przyjemność”, „rozkosz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  2. Artur Pacewicz (red.), Kolokwia Platońskie. Protagoras, str. 130.
zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hedonizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) hedonizm
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) hazcılık
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. hédonisme[1]
uwagi:
źródła:
  1.   Hasło „hedonizm” w: Güncel Türkçe Sözlük, Türk Dil Kurumu, Ankara.