cierpienie (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ʨ̑ɛrˈpʲjɛ̇̃ɲɛ], AS[ćerpʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.-ni…i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od cierpieć
(1.2) długotrwały lub silny ból
(1.3) st.pol. cierpliwość
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.2) Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę.[1]
składnia:
kolokacje:
cierpienie uszlachetnia • cierpienie Hioba • cierpienie Tantala
synonimy:
(1.2) ból, piekło, męka, tortura, udręka, droga krzyżowa, gehenna, golgota, kalwaria, katorga, katusza, korona cierniowa, martyrologia
antonimy:
(1.2) rozkosz, przyjemność, ekstaza
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. ucierpieć, cierpieć ndk., wycierpieć dk., nacierpieć się dk., ścierpieć dk.
rzecz. cierpiący mos, cierpiętnik mos, cierpiętnica ż
przym. cierpiący, cierpiętniczy, cierpliwy
przysł. cierpiętniczo
ims. cierpiący
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1) por. cierpliwy • cierpliwie • cierpiarz
tłumaczenia:
źródła:
  1. Ustawa o Ochronie Zwierząt.