cierpiętnica (język polski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) osoba płci żeńskiej lubująca się we własnym cierpieniu lub biernie się mu poddająca
(1.2) rel. osoba płci żeńskiej, która zaznała cierpień ze względu na swoje wierzenia
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Babcia Hela była straszną cierpiętnicą, z własnej woli wstawała o czwartej rano, aby upiec nam chleb, a potem pół dnia narzekała na zmęczenie i senność.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) męczennica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cierpienie n, cierpiętnictwo n, cierpiętniczość ż
forma męska cierpiętnik m
czas. cierpieć ndk., wycierpieć dk., nacierpieć się dk., scierpieć dk.
przym. cierpiętniczy, cierpiący
przysł. cierpiętniczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: cierpiętnik
(1.2) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: cierpiętnik
źródła: