Bratysława (język polski)

edytuj
 
Bratysława (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˌbratɨˈswava], AS[bratysu̯ava], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. stolica i największe miasto Słowacji; zob. też Bratysława w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Bratysława jest jedyną stolicą na świecie, która graniczy z dwoma państwami, tj. na południu z Węgrami, a na zachodzie z Austrią.
(1.1) Dzisiejsze terytorium Bratysławy powstało pierwotnie w wyniku łączenia osad, a następnie przyłączania miejscowości z pobliskiej okolicy[1].
(1.1) Zwiedziłem Bratysławę podczas wycieczki po Słowacji.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Bratysławie • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Bratysławy • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Bratysławy • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Bratysławy • mieszkaniec / mieszkanka Bratysławy • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Bratysławie • pochodzić z Bratysławy • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Bratysławy
synonimy:
(1.1) hist. Pożoń, Preszburg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. bratysławianin mos, bratysławianka ż
przym. bratysławski
związki frazeologiczne:
etymologia:
słc. Bratislava
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Bratysława. pl.wikipedia.org. [dostęp 18 czerwca 2014].