wycieczka (język polski) edytuj

 
wycieczka (1.1)
 
wycieczka (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[vɨˈʨ̑ɛʧ̑ka], AS[vyćečka], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wędrówka w celach rekreacyjnych lub turystycznych
(1.2) grupa osób biorących udział w wycieczce (1.1)
(1.3) złośliwa uwaga skierowana do kogoś
(1.4) daw. wypad niewielkiego oddziału wojska w stronę obozu wroga
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) i Pojedziemy na wycieczkę do Rzymu.
(1.2) Wycieczka poszła zwiedzać zamek.
(1.3) Proszę darujmy sobie wycieczki osobiste i przejdźmy do dyskusji.
(1.4) Skąd Litwini wracali? – Z nocnej wracali wycieczki.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) wycieczka rowerowa / piesza / kajakowa / autobusowa • wycieczka jednodniowa / weekendowa / dwutygodniowa / … • pojechać / pójść / wybrać się na wycieczkę
(1.3) wycieczka osobista
synonimy:
(1.1) podróż, wędrówka
(1.2) grupa
(1.3) przytyk
(1.4) wypad
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wycieczkowicz m, wycieczkowiczka ż, wycieczkowiec mrz
przym. wycieczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Adam Mickiewicz, „Konrad Wallenrod”