Litwin

Litwin (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈlʲitfʲĩn], AS: [lʹitfʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. człowiek narodowości litewskiej, obywatel Litwy, mieszkaniec Litwy

(1.2) hist. mieszkaniec dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Litwin	Litwini
dopełniacz	Litwina	Litwinów
celownik	Litwinowi	Litwinom
biernik	Litwina	Litwinów
narzędnik	Litwinem	Litwinami
miejscownik	Litwinie	Litwinach
wołacz	Litwinie	Litwini

przykłady:

(1.1) – Polaków, Litwinów, Białorusinów i Rusinów połączyło wspólne zagrożenie. Była nim Moskwa – mówi białoruski historyk (…)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pogard. kałakutas

antonimy:

(1.2) koroniarz

hiperonimy:

hiponimy:

(1.1) Żmudzin

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Litwa ż, litewski m, litewskość ż, litwinizowanie n

forma żeńska Litwinka ż

czas. litwinizować ndk.

przym. litewski, Litwinowy

przysł. po litewsku

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. Litwa + -in

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Lithuanian
• arabski: (1.1) ليتواني m
• białoruski: (1.1) літовец m; (1.2) літвін m, ліцвін m
• bułgarski: (1.1) литовец m
• czeski: (1.1) Litevec m
• duński: (1.1) litauer w
• esperanto: (1.1) litovo
• estoński: (1.1) leedulane
• francuski: (1.1) Lituanien m
• hiszpański: (1.1) lituano m
• kataloński: (1.1) lituà m
• litewski: (1.1) lietuvis m
• łotewski: (1.1) lietuvietis m
• niemiecki: (1.1) Litauer m
• norweski (bokmål): (1.1) litauer m
• norweski (nynorsk): (1.1) litauar m
• nowogrecki: (1.1) Λιθουανός m
• rosyjski: (1.1) литовец m, przest. литвин m; (1.2) литвин m
• rumuński: (1.1) lituanian m
• słowacki: (1.1) Litovčan m
• szwedzki: (1.1) litauer w
• turecki: (1.1) Litvanyalı
• ukraiński: (1.1) литовець m; (1.2) литвин m
• włoski: (1.1) lituano m

źródła: