Białorusin (język polski) edytuj

wymowa:
?/i, IPA[ˌbʲjawɔˈruɕĩn], AS[bʹi ̯au̯oruśĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.i → j 
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. osoba narodowości białoruskiej, obywatel Białorusi, mieszkaniec Białorusi[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Polaków, Litwinów, Białorusinów i Rusinów połączyło wspólne zagrożenie. Była nim Moskwa mówi białoruski historyk (…)[2]
(1.1) Białorusini często mówią wyłącznie po rosyjsku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) przest. Białorus
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Słowianin; daw. Rusin
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Białoruś ż
forma żeńska Białorusinka ż
przym. białoruski
przysł. po białorusku
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 6.
  2. dorzeczy.pl