białoruski (język polski)

edytuj
Белару́ская мо́ва — мова беларусаў, уваходзіць у сям’ю індаеўрапейскіх моў, яе славянскай групы і ўсходнеславянскіх моваў падгрупы, на якой размаўляюць у Беларусі і па ўсім свеце, галоўным чынам у Расіі, Украіне, Польшчы.
białoruski (2.1)
wymowa:
IPA[ˌbʲjawɔˈrusʲci], AS[bʹi ̯au̯orusʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący Białorusi lub Białorusinów, charakterystyczny dla Białorusi lub Białorusinów
(1.2) dotyczący języka białoruskiego (2.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język wschodniosłowiański używany na Białorusi; zob. też język białoruski w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Białoruska opozycja wyszła na ulice.
(2.1) Nie znam białoruskiego.
składnia:
kolokacje:
(1.1) białoruskie standardyrubel białoruski
synonimy:
(2.1) białoruszczyzna
antonimy:
(1.1) antybiałoruski
hiperonimy:
(2.1) wschodniosłowiański
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
zob. Białoruś
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: