litewski (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[lʲiˈtɛfsʲci], AS[lʹitefsʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odnoszący się do Litwy lub Litwinów
(1.2) odnoszący się do języka litewskiego (2.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. bałtyjski język używany przez Litwinów; zob. też język litewski w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Jednocześnie w wypadku bezpotomnej śmierci Jagiełły, strona polska zobowiązała się nie wybierać monarchy, będącego zarazem wielkim księciem litewskim, bez zgody Litwinów[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) chłodnik litewski
synonimy:
antonimy:
(1.1) antylitewski
hiperonimy:
(2.1) bałtyjski
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Litwa ż, Litwin m, Litwinka ż
przysł. po litewsku
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn, 1996 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.