wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) żegl. marynarz pełniący wachtę

przymiotnik relacyjny

(2.1) żegl. związany z wachtą, dotyczący wachty
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Jednym z kanonów prawa morskiego jest obowiązek wachtowego na oku meldować kapitanowi wszelkie stwory czy to żywe, czy martwe, ukazujące się na widnokręgu lub na horyzoncie[2].
(2.1) Ponieważ drugi oficer zachorował w ciągu podróży, awansowałem na oficera wachtowego, czuwającego samodzielnie nad pokładem[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. wachtarz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wachta ż, wachtarz mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wachta + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wachtowy” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. Jerzy Szarecki, Czapka topielca (wyd. 1931)
  3. Joseph Conrad, Zwierciadło morza (tłum. Aniela Zagórska, wyd. 1935)