wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) daw. pełniący wachtę
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wachta ż, wachtowy mos
przym. wachtowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wachta + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „wachtarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.