człowiek i stwórca (1.2)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ktoś, kto coś stworzył (zwykle coś z niczego)
(1.2) rel. przydomek boga, któremu przypisuje się stworzenie wszechświata lub ludzi; zob. też stwórca w Wikipedii
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Zgodnie z neoromantyczną tendencją artysta człowiek wyróżniający się spośród tłumu, inny w pozytywnym tego słowa znaczeniu, to świadomy swej godności i mocy stwórca.[1]
(1.2) Czyż jest jakiś inny stwórca niż Allach, który zaopatruje was z nieba i z ziemi?[2]
(1.2) Człowiek zależy od Stwórcy i podlega prawom, na których tenże Stwórca oparł ład stworzonego przez siebie świata (…)[3]
składnia:
(1.1) stwórca + D.
(1.2) stwórca + D.
kolokacje:
(1.1) artysta stwórca
(1.2) stwórca świata / wszechświata / nieba i ziemi / ludzkości / wszystkiegoBóg-Stwórca
synonimy:
(1.1) stworzyciel
(1.2) stworzyciel, pankreator, demiurg, najwyższy stwórca
antonimy:
(1.1) niszczyciel, destruktor
(1.2) antystwórca
hiperonimy:
(1.1) twórca, tworzyciel, kreator
(1.2) Bóg, bóg
hiponimy:
(1.1) pankreator
(1.2) Adżok, Agunua, Allach / Allah, Bóg Ojciec, Enki, Hucau, Ptah, Świętowit, Wirakocza
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Stwórca m, stwór m, stworzenie n, stworzonko n, stworzątko n, stworzeńko n, stwarzanie m, stworek m, stworzyciel m, Stworzyciel m, stworzycielka ż
forma żeńska stwórczyni ż
czas. tworzyć, stwarzać ndk., stworzyć dk.
przym. stwórczy, twórczy
przysł. twórczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. stworzyć < pol. s- + tworzyć
(1.2) od (1.1)
uwagi:
(1.2) w tekstach o charakterze religijnym zwykle od dużej litery: „Stwórca”
tłumaczenia:
źródła:
  1. Sylwia Wójtowicz Dramatopisarstwo Łesi Ukrainki. Horyzont aksjologiczny refleksji kulturowych, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2008, ISBN 978-83-229-2958-2, s. 134
  2. Sura XXXV Stwórca, wers 4, Święty Koran wydany w 1990 r. pod patronatem Hadhrat Mirza Tahir Ahmad, Islam International Publications, Islamabad 1990, ISBN 1-85372-361-4
  3. Jan Paweł II Komentarz do ksiąg Starego Testamentu, Wydawnictwo M, Kraków 2012, ISBN 978-83-7595-399-2, s. 51