ludzkość (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈluʦ̑kɔɕʨ̑], AS[luckość], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ród ludzki; ogół, suma ludzi na świecie
(1.2) natura człowieka, która jest utożsamiana z dobrymi cechami ludzi
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Niewolnictwo było normą w większości znanych cywilizacji w historii ludzkości.
(1.1) Od dawnych bowiem czasów marzeniem ludzkości było wzbicie się w powietrze, potem zaś na Księżyc lub Marsa[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) rodzaj ludzki
(1.2) człowieczeństwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ludzina ż, ludzik mrz, człowiek mos, lud m, ludzie m
lm
przym. ludzki
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Róża Krzywobłocka-Laurow, Droższe od złota, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1974, s. 13.