niszczyciel

niszczyciel (język polski)

niszczyciel (2.1)

wymowa:

IPA: [ɲiʃˈʧ̑ɨʨ̑ɛl], AS: [ńiščyćel], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) ten, kto niszczy

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(2.1) mar. wojsk. szybki okręt przystosowany do zwalczania małych jednostek pływających; zob. też niszczyciel w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niszczyciel	niszczyciele
dopełniacz	niszczyciela	niszczycieli
celownik	niszczycielowi	niszczycielom
biernik	niszczyciela	niszczycieli
narzędnik	niszczycielem	niszczycielami
miejscownik	niszczycielu	niszczycielach
wołacz	niszczycielu	niszczyciele

(2.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niszczyciel	niszczyciele
dopełniacz	niszczyciela	niszczycieli
celownik	niszczycielowi	niszczycielom
biernik	niszczyciel / pot. niszczyciela	niszczyciele
narzędnik	niszczycielem	niszczycielami
miejscownik	niszczycielu	niszczycielach
wołacz	niszczycielu	niszczyciele

przykłady:

(1.1) I stałem się śmiercią, niszczycielem światów.

(2.1) Niszczyciele z reguły były wyposażone w wyrzutnię torped.

składnia:

kolokacje:

(2.1) niszczyciel rakietowy / przeciwlotniczy • niszczyciel typu Grom

synonimy:

(1.1) destruktor, dewastator, szkodnik; pot. żart. psuj

(2.1) kontrtorpedowiec

antonimy:

(1.1) twórca, stwórca

hiperonimy:

(2.1) okręt

hiponimy:

(1.1) wandal, truciciel, grabarz, dywersant

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. niszczycielstwo n, niszczarka ż, niszczenie n, zniszczenie n

forma żeńska niszczycielka

czas. niszczyć ndk., zniszczyć dk., niszczeć ndk.

przym. niszczycielski, zniszczony, zniszczalny

przysł. niszczycielsko

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. niszczyć + -el

(2.1) tłum. ang. destroyer

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) destroyer, devastator; (2.1) destroyer
• arabski: (1.1) مدمر m; (2.1) مدمرة ż
• baskijski: (1.1) suntsitzaile; (2.1) destruktore
• białoruski: (1.1) разбуральнік m, разаральнік m, спусташальнік m; (2.1) эсмінец m, эскадраны мінаносец m
• czeski: (1.1) ničitel m; (2.1) torpédoborec m
• duński: (1.1) ødelægger w; (2.1) jager w, destroyer w
• hiszpański: (1.1) destructor m; (2.1) destructor m
• interlingua: (1.1) destructor, devastator; (2.1) chassa-torpedineros
• niemiecki: (1.1) Zerstörer m; (2.1) Zerstörer m
• rosyjski: (1.1) разрушитель m, уничтожитель m; (2.1) эсминец m, эскадренный миноносец m
• sanskryt: (1.1) आमरीतृ
• ukraiński: (2.1) есмінець m, ескадрений міноносець m
• włoski: (2.1) cacciatorpediniere m

źródła: