holender
holender (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy[1]
- (1.1) techn. wiatrak typu holenderskiego; zob. też wiatrak holenderski w Wikipedii
- (1.2) techn. urządzenie papiernicze do mielenia materiałów włóknistych
- (1.3) sport. w jeździe figurowej na łyżwach: łuk zataczany na jednej nodze
- (1.4) statek lub okręt żeglujący pod holenderską banderą
- (1.5) środ. akwarium typu „holenderskiego”, czyli z naturalną roślinnością wodną
- (1.6) daw. pot. określenie w XVII-XVIII wieku złotej monety holenderskiej, dukata
wykrzyknik
- odmiana:
- (1.1-5)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik holender holendry dopełniacz holendra holendrów celownik holendrowi holendrom biernik holender / holendra[1] holendry narzędnik holendrem holendrami miejscownik holendrze holendrach wołacz holendrze holendry - (2.1) nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Niewątpliwą atrakcją naszej wsi jest holender z XIX w. zachowany w dobrym stanie.
- (1.2) Jako surowca do produkcji papieru czerpanego używano również szmat rozdrabnianych uprzednio w holendrze.
- (1.4) Mój pradziadek pływał na holendrach przed wojną.
- (1.5) Urządziłem sobie małego holendra z gupikami i mieczykami.
- (1.6) Pewnie i jednego holendra w domu nie masz, a tysiącem się przechwalasz[2]
- (2.1) O holender! Zapomniałem wyłączyć żelazko!
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) wiatrak wieżyczkowy
- (1.2) młyn papierniczy
- (1.5) akwarium roślinne
- (2.1) cholewka!
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Holandia ż, holenderskość ż, holenderski m, Holender m, Holenderka ż
- forma żeńska holenderka
- czas. holendrować[3]
- przym. holenderski
- związki frazeologiczne:
- Latający Holender
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „holender” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ J. I. Kraszewski, Żeliga, Warszawa 1991, s. 50.
- ↑ Bogusław Nowowiejski, Pierwiastek onomastyczny w polskiej terminologii sportowej, „Poznańskie Studia Polonistyczne”, „Seria językoznawcza”, t. 19 (39), z. 2, s. 29.