surowiec

surowiec (język polski)

wymowa:

IPA: [suˈrɔvʲjɛt͡s], AS: [surovʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j  ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) substancja występująca w przyrodzie, która jest przetwarzana i wykorzystywana w przemyśle

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	surowiec	surowce
dopełniacz	surowca	surowców
celownik	surowcowi	surowcom
biernik	surowiec	surowce
narzędnik	surowcem	surowcami
miejscownik	surowcu	surowcach
wołacz	surowcu	surowce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) surowiec wtórny

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. surowcowy, surowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) raw material
• baskijski: (1.1) lehengai
• bułgarski: (1.1) суровина ż
• czeski: (1.1) surovina ż
• duński: (1.1) råvare w
• esperanto: (1.1) krudmaterialo, kruda materialo
• francuski: (1.1) matière première ż
• hiszpański: (1.1) materia prima ż
• islandzki: (1.1) hráefni n
• japoński: (1.1) 原材料(げんざいりょう)
• kaszubski: (1.1) sërowina ż
• niemiecki: (1.1) Rohstoff m
• nowogrecki: (1.1) πρώτη ύλη ż
• rosyjski: (1.1) сырьё n
• szwedzki: (1.1) råvara w
• ukraiński: (1.1) сировина ż
• włoski: (1.1) materia prima ż

źródła: