apostata
apostata (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik apostata apostaci dopełniacz apostaty apostatów celownik apostacie apostatom biernik apostatę apostatów narzędnik apostatą apostatami miejscownik apostacie apostatach wołacz apostato apostaci
- przykłady:
- (1.1) Ostatecznie uznano go za apostatę i wykluczono ze wspólnoty.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) odstępca, odszczepieniec
- antonimy:
- (1.1) nawróceniec, nawrócony, neofita, prozelita
- hiperonimy:
- (1.1) niewierzący
- hiponimy:
- (1.1) syn marnotrawny, zbłąkana owieczka, heretyk
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) apostate
- arabski: (1.1) مرتد
- baskijski: (1.1) apostata
- białoruski: (1.1) вераадступнік m
- bułgarski: (1.1) вероотстъпник m
- esperanto: (1.1) apostato
- francuski: (1.1) apostate
- hiszpański: (1.1) apóstata m
- interlingua: (1.1) apostata
- łaciński: (1.1) apostata m
- macedoński: (1.1) вероотстапник m
- niemiecki: (1.1) Apostat m
- nowogrecki: (1.1) αποστάτης m
- rosyjski: (1.1) апостат m, вероотступник m
- słowacki: (1.1) apostata m
- tuvalu: (1.1) aposetate
- ukraiński: (1.1) апостат m, віровідступник m
- źródła:
apostata (język baskijski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) apostata
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
apostata (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) apostata
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik apostata apostaté / apostati dopełniacz apostaty apostatů celownik apostatovi apostatům biernik apostatu apostaty wołacz apostato apostaté / apostati miejscownik apostatovi apostatech narzędnik apostatou apostaty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) odpadlík
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
apostata (interlingua) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) apostata
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
apostata (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- odmiana:
- (1.1) apostata, apostatae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik apostata apostatae dopełniacz apostatae apostatārum celownik apostatae apostatīs biernik apostatam apostatās ablatyw apostatā apostatīs wołacz apostata apostatae
- przykłady:
- (1.2) Qui dicit regi: Apostata; qui vocat duces impios[1]? → Czy króla ktoś nazwie: Nicponiu, lub możnych określi: Zbrodniarze[1]?
- (1.2) Homo apostata vir inutilis, graditur ore perverso[2]. → Człowiekiem nikczemnym jest i nicponiem, kto chodzi z kłamstwem na ustach[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Księga Hioba 34, 18 (tekst łac.) (pol.)
- ↑ 2,0 2,1 Księga Przysłów 6, 12 (tekst łac.) (pol.)
apostata (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 12.
- ↑ Hasło „apostata” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.