wymowa:
IPA[ˈɲit͡spɔ̃ɲ], ASicpõń], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) człowiek bezwartościowy, lekkomyślny[1]
odmiana:
(1.1)[2]
przykłady:
(1.1) Syna miał istotnie, ale był to wielki nicpoń, który doszedłszy lat, nabroił Bóg wie co, a wreszcie poszedł w świat i znikł gdzieś bez śladu.[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) łachmyta, łapserdak, drapichrust, gałgan, hultaj, huncwot, ladaco, nic dobrego, niecnota, obwieś, oczajdusza, psiadusza, psiajucha, psianoga, psubrat, ptaszek, utrapieniec[4]; reg. śl. ożygon; daw. nicdobrego
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
nic po nim[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „nicpoń” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „nicpoń” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3. Henryk Sienkiewicz, Stary sługa
  4.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  5. Hasło „nicpoń” w: Poradnia Językowa PWN.