Tokio
Tokio (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) nieodm.[1],
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Tokio Tokio dopełniacz Tokio Tokio celownik Tokio Tokio biernik Tokio Tokio narzędnik Tokio Tokio miejscownik Tokio Tokio wołacz Tokio Tokio
- przykłady:
- (1.1) Stolica Japonii Tokio leży na wyspie Honsiu nad Zatoką Tokijską.
- (1.1) Nasza reprezentacja po porażce w pierwszym spotkaniu w Tokio, w poniedziałek zagrała dużo lepiej i pewnie pokonała Włochów[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Tokio • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Tokio • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Tokio • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Tokio • mieszkaniec / mieszkanka Tokio • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Tokio • pochodzić z Tokio • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Tokio • Wielkie Tokio
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) Tokio
- amharski: (1.1) ቶኪዮ (tokiyo), ቶክዮ (tokyo)
- angielski: (1.1) Tokyo
- arabski: (1.1) طوكيو m (ṭūkyū)
- aragoński: (1.1) Tokio m
- aramejski: (1.1) ܜܘܟܝܘ (ṭōkyō)
- asamski: (1.1) টকিঅ’ (tokió)
- asturyjski: (1.1) Tokio m
- azerski: (1.1) Tokio / Токио / dialekt południowy توکیو
- baskijski: (1.1) Tokio
- baszkirski: (1.1) Токио / Tokio
- bengalski: (1.1) টোকিও (ṭokio)
- białoruski: (1.1) Токіо m (Tokio)
- birmański: (1.1) တိုကျို (tui-kyui)
- bośniacki: (1.1) Tokio / Токио / تۉقٖىۉ m
- bretoński: (1.1) Tokio
- bułgarski: (1.1) Токио n (Tokio)
- cerkiewnosłowiański: (1.1) Токио (Tokio)
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 东京 / trad. 東京 (dōngjīng)
- chorwacki: (1.1) Tokio m
- czeski: (1.1) Tokio n
- czirokeski: (1.1) ᏙᎩᏲ (dogiyo)
- dolnołużycki: (1.1) Tokio n
- dolnoniemiecki: (1.1) Tokio n
- duński: (1.1) Tokyo n
- dzongkha: (1.1) ཊོ་ཀི་ཡ (ṭo.ki.ya)
- esperanto: (1.1) Tokio
- fiński: (1.1) Tokio
- francuski: (1.1) Tokyo m
- galicyjski: (1.1) Toquio m
- górnołużycki: (1.1) Tokio n
- grenlandzki: (1.1) Tokyo
- gruziński: (1.1) ტოკიო (Tokio)
- gudźarati: (1.1) ટોક્યો (ṭokyo)
- hebrajski: (1.1) טוקיו (ṭōqyō)
- hindi: (1.1) टोक्यो (ṭokyo), टोकियो (ṭokiyo), तोक्यो (tokyo), तोकियो (tokiyo)
- hiszpański: (1.1) Tokio m
- irlandzki: (1.1) Tóiceo
- islandzki: (1.1) Tókýó
- japoński: (1.1) 東京 (とうきょう, tōkyō)
- jidysz: (1.1) טאָקיאָ (tokjo)
- kannada: (1.1) ಟೊಕ್ಯೋ (ṭokyō)
- kantoński: (1.1) 東京 (dung1 ging1)
- karpatorusiński: (1.1) Токіо n (Tokio)
- kaszubski: (1.1) Tokio n
- kataloński: (1.1) Tòquio m
- kazachski: (1.1) Токио / توكيو / Tokïo
- khmerski: (1.1) តូក្យូ (tūkyū), តូខ្យូ (tūkʰyū)
- kirgiski: (1.1) Токио / توكىو / Tokio
- koreański: (1.1) 도쿄 (tok’yo)
- kurmandżi: (1.1) Tokyo
- ladino: (1.1) טוקיו (Tokio)
- laotański: (1.1) ໂຕກຽວ (tōkẏow)
- limburski: (1.1) Tokio
- litewski: (1.1) Tokijas m
- luksemburski: (1.1) Tokio
- łaciński: (1.1) Tocio, Tochium n
- łotewski: (1.1) Tokija ż
- malajalam: (1.1) ടോക്കിയോ (ṭōkkiyō)
- malajski: (1.1) Tokyo / توكيو
- malediwski: (1.1) ޓޯކިޔޯ (ṭōkiyō)
- maltański: (1.1) Tokjo
- mongolski: (1.1) Токио (Tokio)
- nepalski: (1.1) टोकियो (ṭokiyo)
- niderlandzki: (1.1) Tokio n
- niemiecki: (1.1) Tokio n
- norweski (bokmål): (1.1) Tokyo n
- nowogrecki: (1.1) Τόκιο n (Tókio), Τόκυο n (Tókyo)
- ormiański: (1.1) Տոկիո (Tokio)
- paszto: (1.1) توکيو (tōkyō)
- pendżabski: (1.1) ਟੋਕੀਓ (ṭokīo)
- perski: (1.1) توکیو (tokyo)
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) Tóquio m
- prowansalski: (1.1) Tòquio m
- rosyjski: (1.1) Токио m (Tokio)
- rumuński: (1.1) Tokio
- sanskryt: (1.1) टोक्यो (ṭokyo)
- serbski: (1.1) Токио / Tokio m
- sindhi: (1.1) ٽوڪيو (ṫōkyō)
- slovio: (1.1) Tokio / Токио
- słowacki: (1.1) Tokio n
- słoweński: (1.1) Tokio m
- sorani: (1.1) تۆکیۆ (tokyo)
- sycylijski: (1.1) Tochiu
- szwedzki: (1.1) Tokyo n
- tadżycki: (1.1) Токио / تاکیا / Tokio
- tagalski: (1.1) Tokyo
- tajski: (1.1) โตเกียว (tōkiɔ̄)
- tamilski: (1.1) தோக்கியோ (thoakkiyoa)
- tatarski: (1.1) Токио / Tokio / توكىئو
- telugu: (1.1) టోక్యో (ṭōkyō), టొక్యొ (ṭokyo)
- tetum: (1.1) Tókiu
- turecki: (1.1) Tokyo
- turkmeński: (1.1) Tokio / Токио
- tybetański: (1.1) དུང་ཅིན (duṅ.čin), ཏུང་ཅིན (tuṅ.čin), ཏུང་ཅིང (tuṅ.čiṅ)
- ujgurski: (1.1) توكيو / Tokyo / Токио
- ukraiński: (1.1) Токіо n (Tokio)
- urdu: (1.1) ٹوکیو m (ṭōkyō)
- uzbecki: (1.1) Tokio / Токио / تاكىئا
- walijski: (1.1) Tokyo
- węgierski: (1.1) Tokió
- wietnamski: (1.1) Tô-ky-ô, Đông Kinh
- włoski: (1.1) Tokyo ż
- zachodniopendżabski: (1.1) ٹوکیو (ṫōkyō)
- żmudzki: (1.1) Tuokėjs m
- źródła:
- ↑ Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 19.
- ↑ z Internetu
Tokio (język baskijski)
edytuj- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Tokio (język czeski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- znaczenia:
rzeczownik, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1) blm,
ununombro multenombro (virtuala) nominativo Tokio Tokioj akuzativo Tokion Tokiojn
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Tokio (język niemiecki)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik (das)[1] Tokio dopełniacz (des) Tokio
Tokioscelownik (dem) Tokio biernik (das) Tokio
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
Tokio (język słowacki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Tokio dopełniacz Tokia[2] celownik Tokiu biernik Tokio miejscownik Tokiu narzędnik Tokiom
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 64.
- ↑ Hasło „Tokio” w: Pravidlá slovenského pravopisu, red. M. Považaj, Veda, Bratysława 2013 (wydanie IV), ISBN 978-80-224-1331-2.