ślepie (1.1)
 
ślepie (1.1)
 
ślepie (1.1)
wymowa:
IPA[ˈɕlɛpʲjɛ], AS[ślepʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) oko zwierzęcia[1]
(1.2) pejor. oko człowieka
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Jak żyję i jestem myśliwym, takiej ćmy diabelskiej wilków zebranej razem nie widziałem nigdy; ślepia ich błyszczały w gęstej puszczy, jakby gwiazdy rzucone z czarną chmurą na ziemię[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1-2) oko; przest. ślep
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ślepięta nmos, ślep mrz, ślepek m, ślepota ż, ślepiec m, śleptak m, ślepucha ż, ślepiota ż, ślepy m, ślepak m, ślepień m, ślepica ż, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n
czas. śleptać, ślepnąć ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk., ślepić ndk., ślepić się ndk.
przym. ślepy, ślepawy
przysł. ślepo
związki frazeologiczne:
ślepia wylazły na wierzchślepia wylazły z orbitślepia wyszły na wierzchślepia wyszły z orbitwlepiać ślepiawybałuszać ślepiawytrzeszczać ślepia
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „ślepie” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Kazimierz Władysław Wóycicki Szkice historyczne i z domowego życia niedawno ubiegłej przeszłości, Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1869, s. 188