ślepak (język polski)Edytuj

 
ślepak (1.2)
 
ślepak (2.1)
wymowa:
IPA[ˈɕlɛpak], AS[ślepak] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) ent. Chrysops[1], rodzaj owada z rodziny bąkowatych; zob. też ślepak w Wikipedii
(1.2) ent. owad z rodzaju (1.1)

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) pot. wojsk. amunicja do broni palnej bez pocisku

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(3.1) pot. pogard. człowiek niewidomy lub źle widzący
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
(3.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(2.1) strzelać / ostrzelać ślepakami
synonimy:
(2.1) ślepy nabój, amunicja ćwiczebna
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) ślepak czarnożółty, ślepak pospolity
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ślepiec m, ślepie n, ślep m, ślepota ż, ślepucha ż, ślepiota ż, ślepy m, ślepień m, ślepica ż, ślepik m, ślepcowate nmos, ślepnięcie n, oślepnięcie n, oślepianie n, oślepienie n
czas. ślepić ndk., ślepnąć ndk., oślepnąć dk., oślepiać ndk., oślepić dk.
przym. ślepy, ślepawy
przysł. ślepo, na ślepo
związki frazeologiczne:
strzelać ślepakami
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Chrysops” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2.   Hasło „ślepak” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.