oślepiać

oślepiać (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. oślepić)

(1.1) pozbawiać wzroku

(1.2) poprzez silne świecenie czy blask uniemożliwiać patrzenie

(1.3) pozbawiać rozumu, uniemożliwiać panowanie nad sobą

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) razić

(1.3) zaślepiać

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. oślepianie n, oślepić dk., oślepienie n, oślepnąć dk.

przym. oślepiający

przysł. oślepiająco

rzecz. ślep mrz, ślepak mos/mrz/mzw

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) blind; (1.2) dazzle
• duński: (1.1) blinde; (1.2) blænde; (1.3) blænde, forblænde, forblinde
• francuski: (1.1) aveugler; (1.2) éblouir
• hiszpański: (1.1) cegar; (1.2) deslumbrar
• kataloński: (1.2) enlluernar
• niemiecki: (1.1) blenden; (1.2) blenden; (1.3) blind machen, verblenden
• szwedzki: (1.1) göra blind, förblinda; (1.2) blända; (1.3) förblinda
• włoski: (1.1) accecare; (1.2) abbagliare

źródła: