zbałamucić

zbałamucić (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌzbawãˈmuʨ̑iʨ̑], AS: [zbau̯ãmućić], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. bałamucić)

(1.1) przest. pozyskać czyjeś względy w wyniku bałamucenia, skutecznie zawrócić komuś w głowie

(1.2) spowodować zamieszanie, wprowadzić w błąd

(1.3) spędzić czas na próżnowaniu, nic nierobieniu

odmiana:

(1.1-3) koniugacja VIa

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zbałamucić
czas przyszły prosty		zbałamucę	zbałamucisz	zbałamuci	zbałamucimy	zbałamucicie	zbałamucą
czas przeszły	m	zbałamuciłem	zbałamuciłeś	zbałamucił	zbałamuciliśmy	zbałamuciliście	zbałamucili
	ż	zbałamuciłam	zbałamuciłaś	zbałamuciła	zbałamuciłyśmy	zbałamuciłyście	zbałamuciły
	n	zbałamuciłom	zbałamuciłoś	zbałamuciło
tryb rozkazujący		niech zbałamucę	zbałamuć	niech zbałamuci	zbałamućmy	zbałamućcie	niech zbałamucą
pozostałe formy czas zaprzeszły m zbałamuciłem był zbałamuciłeś był zbałamucił był zbałamuciliśmy byli zbałamuciliście byli zbałamucili byli ż zbałamuciłam była zbałamuciłaś była zbałamuciła była zbałamuciłyśmy były zbałamuciłyście były zbałamuciły były n zbałamuciłom było zbałamuciłoś było zbałamuciło było forma bezosobowa czasu przeszłego zbałamucono tryb przypuszczający m zbałamuciłbym, byłbym zbałamucił zbałamuciłbyś, byłbyś zbałamucił zbałamuciłby, byłby zbałamucił zbałamucilibyśmy, bylibyśmy zbałamucili zbałamucilibyście, bylibyście zbałamucili zbałamuciliby, byliby zbałamucili ż zbałamuciłabym, byłabym zbałamuciła zbałamuciłabyś, byłabyś zbałamuciła zbałamuciłaby, byłaby zbałamuciła zbałamuciłybyśmy, byłybyśmy zbałamuciły zbałamuciłybyście, byłybyście zbałamuciły zbałamuciłyby, byłyby zbałamuciły n zbałamuciłobym, byłobym zbałamuciło zbałamuciłobyś, byłobyś zbałamuciło zbałamuciłoby, byłoby zbałamuciło imiesłów przymiotnikowy przeszły m zbałamucony, niezbałamucony zbałamuceni, niezbałamuceni ż zbałamucona, niezbałamucona zbałamucone, niezbałamucone n zbałamucone, niezbałamucone imiesłów przysłówkowy uprzedni zbałamuciwszy rzeczownik odczasownikowy zbałamucenie, niezbałamucenie

przykłady:

(1.1) Zbałamucił ją pięknymi słówkami, a potem ją rzucił.

(1.1) Żyła lat pięć z mężem, a ekonom ją potem zbałamucił. (J. I. Kraszewski: Ulana)

(1.2) Zbałamuciły mnie te kolorowe reklamy, a to zwykły proszek do prania.

(1.3) Weźcie się wreszcie do pracy, zbałamuciliście już pół dnia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) uwieść, zwieść, zmamić

(1.2) zmylić

(1.3) zmarudzić

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bałamucenie n, bałamut m, bałamutnik m, zbałamucenie n

czas. bałamucić ndk., pobałamucić dk.

przym. bałamutny

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. z- + bałamucić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) seduce; (1.2) mislead
• rosyjski: (1.1) задурить

źródła: