wymowa
wymowa (język polski)Edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) sposób artykulacji dźwięków mowy; zob. też wymowa w Wikipedii
- (1.2) wydźwięk, rodzaj wniosków lub odczuć, jakie z czegoś wynikają
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik wymowa dopełniacz wymowy celownik wymowie biernik wymowę narzędnik wymową miejscownik wymowie wołacz wymowo
- przykłady:
- (1.1) Jego wymowa zdradza w nim cudzoziemca.
- (1.2) Jest to opowiadanie o bardzo pozytywnej wymowie.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) daw. pronuncjacja
- antonimy:
- (1.1) pisownia
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- por. wymówienie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) pronunciation
- arabski: (1.1) نطق, لفظ
- baskijski: (1.1) ahoskera
- chorwacki: (1.1) izgovor m
- czeski: (1.1) výslovnost ż
- dolnołużycki: (1.1) wugronjenje n
- duński: (1.1) udtale w
- esperanto: (1.1) elparolo, prononco
- estoński: (1.1) hääldus
- fiński: (1.1) ääntäminen
- francuski: (1.1) prononciation ż; (1.2) signification ż
- górnołużycki: (1.1) wurjekowanje n
- gudźarati: (1.1) ઉચ્ચાર m (uccāra)
- hiszpański: (1.1) pronunciación ż; (1.2) significación ż
- holenderski: (1.1) uitspraak
- interlingua: (1.1) pronunciation
- islandzki: (1.1) framburður m
- kataloński: (1.1) pronúncia ż, pronunciació ż
- kazachski: (1.1) айтылыс
- koreański: (1.1) 발음
- lombardzki: (1.1) parnúnzia ż
- łotewski: (1.1) izruna
- niemiecki: (1.1) Aussprache ż
- nowogrecki: (1.1) προφορά ż; (1.2) σημασία ż, νόημα n
- orija: (1.1) ଉଚ୍ଚାରଣ
- rosyjski: (1.1) произношение n; (1.2) оттенок m, значение n
- szwedzki: (1.1) uttal n
- ukraiński: вимова ż
- węgierski: (1.1) kiejtés
- włoski: (1.1) pronuncia ż
- źródła: