poprawny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈpravnɨ], AS[popravny] ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zgodny z poprawnością, z normą lub zasadami, nie mający błędów, nie wykraczający poza określoną normę
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) poprawny gramatycznie • poprawny politycznie
synonimy:
(1.1) prawidłowy, słuszny, właściwy, normalny, regularny, normalny, bezbłędny
antonimy:
(1.1) niepoprawny, nieprawidłowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poprawa ż, poprawka ż, poprawkowicz m, poprawkowiczka ż, poprawiacz m, poprawiciel m, poprawiny nmos, poprawność ż, poprawczak m, poprawianie n, poprawienie n
czas. poprawiać ndk., poprawić dk.
przym. poprawczy, poprawkowy, poprawnościowy
przysł. poprawnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: