prostota

prostota (język polski)

wymowa:

IPA: [prɔˈstɔta], AS: [prostota] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ogół cech charakterystycznych dla czegoś nieskomplikowanego, niezawiłego

(1.2) przest. naturalność, bezpośredniość, skromność w obyciu

(1.3) daw. brak ogłady i wykształcenia, nieokrzesanie

(1.4) daw. prosty lud, gmin, pospólstwo

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prostota	prostoty
dopełniacz	prostoty	prostot
celownik	prostocie	prostotom
biernik	prostotę	prostoty
narzędnik	prostotą	prostotami
miejscownik	prostocie	prostotach
wołacz	prostoto	prostoty

przykłady:

(1.1) Przyczyna niezawodności tej pompy tkwi w prostocie jej konstrukcji.

(1.2) W zapale rozmowy stawała się coraz bardziej naturalna, pełna prostoty i wdzięku.

(1.3) Minęły czasy szczęśliwej prostoty. Trzeba się uczyć, upłynął wiek złoty!

(1.4) Biegają wieści między prostotą, lecz któż z nich prawdę odgadnie?

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sprostowanie n, prosta ż, prostaczka ż, prostak m, prostactwo n, prostowanie n

przym. prosty

przysł. prosto

czas. prostować, upraszczać ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. prosty + -ota

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) simplicity; (1.2) naturalness, directness; (1.3) uncouth, lack of manners; (1.4) common people
• hiszpański: (1.1) simplicidad ż, sencillez ż
• jidysz: (1.2) עניוות n (aniwes)
• łaciński: (1.1) subtilitas ż
• niemiecki: (1.1) Einfachheit ż
• rosyjski: (1.1) простота ż
• słowacki: (1.1) prostota ż
• ukraiński: (1.1) простота ż
• węgierski: (1.1) egyszerűség
• włoski: (1.1) semplicità ż; (1.2) semplicità ż

źródła:

prostota (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prostota

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: