obycie

obycie (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zapoznanie się i przyzwyczajenie się do czegoś wskutek dłuższego stykania się z tym

(1.2) umiejętność właściwego zachowania się

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) doświadczenie

(1.2) ogłada, dobre maniery

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bycie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) savvy
• duński: (1.1) rutine w, erfaring w, erfarenhed w; (1.2) dannelse w
• hiszpański: (1.1) hábito m, práctica ż, experiencia ż; (1.2) hábito m, modales m lm

źródła: