owieczka (język polski) edytuj

 
czesanie owieczki (1.1)
 
owieczka (1.2) i owca
 
owieczki (1.1) i pasterz
wymowa:
IPA[ɔˈvʲjɛʧ̑ka], AS[ovʹi ̯ečka], zjawiska fonetyczne: zmięk.i → j  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. zdrobn. od: owca
(1.2) młoda owca
(1.3) rel. członek chrześcijańskiej wspólnoty religijnej
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Czy ta owieczka nie jest urocza?
(1.3) Potem bardzo wymownie i z wielkim przejęciem się ostrzegał swoje owieczki, aby jako prostaczkowie, ubodzy niby owi ptakowie niebiescy, a zatem mili Bogu, nie słuchali rozmaitych fałszywych mędrców[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.3) wierny, parafianin
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. owca ż, owczę n, owczarstwo n, owczarz m, owczarczyk m, owczarka ż, owczarnia ż, owczarek m, owczarzenie n
czas. owczarzyć ndk.
przym. owczy, owczarski
związki frazeologiczne:
zbłąkana owieczka
etymologia:
pol. owca + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: owca
źródła:
  1. H. Sienkiewicz, Szkice węglem