owczarzenie

owczarzenie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) hodowanie owiec, wypasanie owiec

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	owczarzenie	owczarzenia
dopełniacz	owczarzenia	owczarzeń
celownik	owczarzeniu	owczarzeniom
biernik	owczarzenie	owczarzenia
narzędnik	owczarzeniem	owczarzeniami
miejscownik	owczarzeniu	owczarzeniach
wołacz	owczarzenie	owczarzenia

przykłady:

(1.1) Owczarzenie po halach stało się sensem jego życia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) profesja

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. owca ż, owczarz m, owczarczyk m, owczarka ż, owczarnia ż, owczarek m, owczarstwo n, owczę n, owieczka ż

czas. owczarzyć ndk.

przym. owczy, owczarski

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzecz. odczas. od owczarzyć

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: