opłakiwać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌɔpwaˈcivaʨ̑], AS[opu̯aḱivać], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. opłakać)

(1.1) płakać, doznawać bólu, wyrażać go po utracie kogoś lub czegoś
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIIb
przykłady:
(1.1) Tak długo i boleśnie opłakiwał śmierć ukochanej i już nigdy się potem z nikim nie ożenił.
(1.1) Chcę żyć tak, by nie opłakiwać na starość swojej minionej młodości, by czuć, że posmakowałem zawczasu życia.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opłakanie n, opłakiwanie n, płacz m, płaczek m, płaczka ż
przym. opłakany
przysł. opłakanie
czas. opłakać, płakać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: