kluska

kluska (język polski)

kluski (1.1)

kluski (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈkluska], AS: [kluska] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. kulin. gotowana potrawa z ciasta z dodatkiem mąki i innych składników, podawana do zup lub jako podstawa drugiego dania; zob. też kluski (potrawa) w Wikipedii

(1.2) przen. pot. obraź. osoba otyła, niezdarnie się poruszająca

(1.3) reg. spoż. makaron

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kluska	kluski
dopełniacz	kluski	klusek
celownik	klusce	kluskom
biernik	kluskę	kluski
narzędnik	kluską	kluskami
miejscownik	klusce	kluskach
wołacz	klusko	kluski

przykłady:

(1.1) Zjadłem pięć klusek i popiłem kompotem z truskawek.

(1.2) Idzie kluska i jeszcze człowieka rozdepcze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kluski francuskie • kluski półfrancuskie • kluski kładzione • kluski śląskie • lane kluski • lane kluski • kluski czarne • kluski na parze • kluski szare • kluski żelazne • kluski z makiem

synonimy:

(1.1) reg. śl. gałuszka

(1.2) klucha

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) potrawa

(1.2) grubas, grubaska

hiponimy:

(1.1) pyza, cepelin, kartacz, knedel, kopytko, pieróg, pampuch, gnocchi, szpecel, haluszek, knedlik, zacierka

holonimy:

(1.1) obiad

meronimy:

(1.1) ciasto

wyrazy pokrewne:

rzecz. klusek m, kluch m, Kluski nmos, Kluska m

zdrobn. kluseczka ż, kluseczek m

zgrub. klucha ż

przym. kluskowy, kluskowaty, kluchowaty

związki frazeologiczne:

ciepłe kluski • mieć kluski w gębie • mówić jakby się miało kluski w gębie • świgane kluski

etymologia:

(1.1) niem. Kloß < swn. klōz < pragerm. *klautaz < pragerm. *klūtaz < praindoeur. *glūdos

uwagi:

zob. też kluska w Wikipedii

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: makaron

• angielski: (1.1) dumpling
• esperanto: (1.1) farunbuleto
• niemiecki: (1.1) Kloß m
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1) kluski:
• wilamowski: (1.1) kłyjzła n, kłejzła n

źródła: