Podobna pisownia Podobna pisownia: MaakaMakamakamakaⁿMakkaMákaˈmaka
 
mąka (1.1)
wymowa:
IPA[ˈmɔ̃ŋka], AS[mõŋka], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) spoż. zmielone na drobny proszek ziarna zbóż; zob. też mąka w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mąka powstaje w młynach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) mąka pszenna / żytnia / kukurydziana / ziemniaczana (kartoflana) / ryżowa / sojowa / gryczana / owsiana / jęczmienna / grochowa • mąka chlebowa / niechlebowa / tortowa / wrocławska / poznańska • mąka biała / razowa / z pełnego przemiału
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) krupczatka, semolina, tsampa
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mączniak m, mączlik m, omączanie n, omączenie n, mącznica ż
zdrobn. mączka ż
czas. omączać ndk., omączyć dk.
przym. mączny, mąkowy, mączysty
przysł. mącznie
związki frazeologiczne:
jaka mąka, taki chlebjak przyjdzie lipiec, ostatni czas starą mąkę wypiecdziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie — rzeczy niecnetrudno piec chleb, gdzie mąki nie będziez tej mąki chleba nie będzie
etymologia:
prasł. *mǫkarozgniecione, roztarte, stłuczone, zmielone ziarna, mąka[1]
uwagi:
(1.1) Wyraz występuje najczęściej w liczbie pojedynczej[1].
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „mąka” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.