dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie — rzeczy niecne

dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicierzeczy niecne (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈʥ̑ura ˈv‿ːɔʒɛ ˈɡɔɕʨ̑ f‿kɔ̃ˈmɔʒɛ ˈpʲjasɛɡ ˈv‿mɔ̃nʦ̑ɛ ˈvɔda ˈv‿wɔ̃nʦ̑ɛ ˈkɔ̃ŋkɔl ˈv‿ʒɨʨ̑ɛ ˈzwɔɕʨ̑ f‿xaˈbʲiʨ̑ɛ ˈʒɛʧ̑ɨ ˈɲɛʦ̑nɛ], AS[ʒ́ura •‿vože gość f‿kõmože pʹi ̯aseg v‿mõnce voda v‿u̯õnce kõŋkol v‿žyće zu̯ość f‿χabʹiće žečy ńecne], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.nazal.asynch. ą udźw. międzywyr.przyim. nie tw. syl.gemin.i → j 
?/i
znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) o rzeczach niepotrzebnych, niepożądanych[1][2]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) wariant: dziura w worze, gość w komorze, piasek w mące, woda w łące, kąkol w życie, złość w habicie — rzeczy niepotrzebne
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „dziura” w: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894, s. 121.
  2. Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, red. nacz. Julian Krzyżanowski, t. I, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1969–1978, s. 547.