kijanka
kijanka (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. larwa płazów bezogonowych prowadząca wodny tryb życia; zob. też kijanka w Wikipedii
- (1.2) etn. hist. narzędzie w postaci kija, deszczułki lub drewnianej łopatki używane dawniej do prania w rzece lub jeziorze, a także do obijania lnu[1]; zob. też kijanka do prania w Wikipedii
- (1.3) mieszkanka miejscowości Kij
- (1.4) mieszkanka miejscowości Kije
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kijanka kijanki dopełniacz kijanki kijanek celownik kijance kijankom biernik kijankę kijanki narzędnik kijanką kijankami miejscownik kijance kijankach wołacz kijanko kijanki
- przykłady:
- (1.1) Ropuchy rozpoczynają swoje życie jako kijanki o ciele podobnym do ryby.
- (1.2) Zobaczył swoją kobietę, jak schylona pod mostem, w koszuli i lekkiej spódnicy, prała szmaty kijanką, aż echo rozlegało się po dolinie[2].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) larwa
- (1.2) narzędzie
- (1.3) mieszkanka
- (1.4) mieszkanka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) tadpole, polliwog, pollywog, purwiggy, porwigle, powlig; (1.2) washing beetle, battledore, laundry bat
- arabski: (1.1) شُرْغُوف (šurḡūf) m
- asturyjski: (1.1) renacuayu
- azerski: (1.1) çömçəquyruq
- baskijski: (1.1) zapaburu, apaburu, txalburu; (1.2) lixiba-pala
- czeski: (1.1) pulec m
- duński: (1.1) haletudse w
- fiński: (1.1) nuijapää; (1.2) pyykkikarttu, pesukarttu
- francuski: (1.1) têtard; (1.2) battoir m
- hiszpański: (1.1) renacuajo m; (1.2) moza ż, pala ż
- koreański: (1.1) 올챙이 (olch'aengi)
- niemiecki: (1.1) Kaulquappe ż; (1.2) Bleuel m
- norweski (bokmål): (1.1) rumpetroll n; (1.2) banketre n
- nowogrecki: (1.1) γυρίνος m; (1.2) κόπανος m
- rosyjski: (1.1) головастик m
- słowacki: (1.1) žubrienka
- szwedzki: (1.1) grodyngel n; (1.2) klappträ n, klappbräda w
- turecki: (1.1) iribaş
- ukraiński: (1.1) пу́головок m; (1.2) пра́ник m
- wilamowski: (1.2) błouwuł m, błouvuł m, błaojwuł m, błoüweł m
- źródła:
- ↑
Hasło „kijanka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Bolesław Prus, Placówka, rozdz. II.
- ↑
Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.