køn
køn (język duński)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
przymiotnik
- odmiana:
- (1) et køn, kønnet, køn, kønene
- (2) køn, kønt, køne; st. wyższy kønnere, st. najwyższy kønnest
- przykłady:
- (1.1) Nogle fisk kan ændre køn mens de lever. → Niektóre ryby mogą zmieniać płeć w ciągu życia.
- (1.2) Han dækkede sit køn med hånden. → (On) zakrył swój organ ręką.
- (1.3) I de indoeuropæiske sprog omfatter kønnene typisk hunkøn, hankøn og intetkøn. → W językach indoeuropejskich rodzaje zazwyczaj dzielą się na męski, żeński i nijaki.
- (2.1) Det er en køn ø med et varieret landskab. → To ładna wyspa ze zróżnicowanym krajobrazem.
- (2.2) Det er en køn historie! → A to ładna historia!
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kønsidentitet → tożsamość płciowa • transkønnet → transpłciowy • kønsskifte → zmiana płci
- (1.3) fælleskøn • hunkøn • hankøn • intetkøn
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- (1.1) det stærke køn → płeć brzydka • det svage køn → słaba płeć
- uwagi:
- źródła: