genus
genus (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) mat. w topologii: liczba otworów w rozmaitości topologicznej
- przykłady:
- (1.1) Genus jest niezmiennikiem topologicznym – nie można go zmienić bez rozrywania i sklejania.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) genus
- źródła:
genus (język angielski)
edytuj- wymowa:
- bryt. enPR: jēn'əs, IPA: /ˈdʒiːnəs/, SAMPA: /"dZi:n@s/
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. generic, intergeneric
- przysł. generically
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jerzy Jaworski, Zbigniew Lonc i Mariusz Woźniak, Słownik angielsko-polski teorii grafów.
genus (język łaciński)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
rzeczownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1-4) gen|us, ~eris; (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik genus genera dopełniacz generis generum celownik generī generibus biernik genus genera ablatyw genere generibus wołacz genus genera
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. generatio ż, genetrix ż, genitor m, gens ż, genetivus m, genitivus m, genitus m
- czas. genero, gigno
- przym. generosus, genitus, genitalis, genetivus, genitivus
- związki frazeologiczne:
- sui generis
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
genus (język szwedzki)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- odmiana:
- (1.1) ett genus, genuset, genus, genusen
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: