sprog (język duński) edytuj

wymowa:
Dania: [ˈsbråˀw]
IPA[ˈsbʁɔˀw]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) jęz. język (zbiór słów, reguł gramatycznych, alfabetu)
odmiana:
(1.1) et sprog, sproget, sprog, sprogene
przykłady:
(1.1) Det danske sprog er en dialekt af et fælles nordisk sprog.Język duński jest dialektem języka nordyckiego.
(1.1) Vores blad fører en meget puristisk sprogpolitik, derfor journalisterne ikke bruge anglicismer i sine artikler.Nasz magazyn prowadzi bardzo purystyczną politykę językową, dlatego dziennikarzom nie wolno używać anglicyzmów w swoich artykułach.
składnia:
kolokacje:
(1.1) at beherske et sprogopanować język • det skrevne/talte sprog → język pisany/mówiony • at kunne et sprogznać język • fremmedsprog/andetsprogjęzyk obcysproglærernauczyciel językaofficielt sprogjęzyk urzędowysprogvidenskabjęzykoznawstwo
synonimy:
(1.1) lingua, mål
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. sproglig
związki frazeologiczne:
(1.1) tale samme sprogtegnsprogjęzyk migowyordsprogprzysłowie
etymologia:
śdn. sprake
uwagi:
źródła: