hajtać (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) reg. (Poznań) przest.[1] ucinać, kaleczyć, gryźć

czasownik zwrotny hajtać się

(2.1) reg. (Poznań)[2] żenić się, wychodzić za mąż
(2.2) reg. (Poznań) przest.[2] kaleczyć się
odmiana:
koniugacja I
przykłady:
(1.1) Hajtnij mi ze dwie sznytki.
(1.1) Pies mnie hajtnął.
(2.1) Kiedy Gustaw hajtał się w zeszłą sobotę, to lało jak z cebra.
(2.2) Uważaj, bo się hajtniesz w rękę.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. hajtolić
(1-2) dk. hajtnąć
(2.1) dk. ohajtać
rzecz. hajtok
związki frazeologiczne:
etymologia:
(2.1) być może niem. heiraten[3]
uwagi:
zob. chajtać
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: ożenić, wyjść za mąż
źródła:
  1.   Hasło „hajtnąć” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1   Hasło „hajtnąć się” w: Słownik gwary miejskiej Poznania, red. Monika Gruchmanowa i Bogdan Walczak, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 211.