wyjść za mąż
- wymowa:
- IPA: [ˈvɨjʑʥ̑ ˈza‿mɔ̃w̃ʃ], AS: [vyi ̯źʒ́ za‿mõũ̯š], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą • udźw. międzywyr.• zestr. akc.
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa nieprzechodnia
- (1.1) aspekt dokonany od: wychodzić za mąż
- odmiana:
- (1.1) związek rządu, zob. wyjść, „za mąż” nieodm.
- przykłady:
- (1.1) Znowu czyta powieść, ten rozdział, kiedy, podczas gwiaździstej nocy, p. Rambaud naprawiał zepsutą lalkę małej Joasi, Helena tonęła we łzach bezprzedmiotowego żalu, a Opat Jouve radził, ażeby wyszła za mąż[1].
- (1.1) – Nie wiadomo – mówiła mama. – Pójdziesz na uniwersytet, zakochasz się, wyjdziesz za mąż[2].
- (1.1) Po śmierci Rogera Wirginia wyszła za mąż po raz trzeci za Jeffa Dwire, który zmarł w 1974 roku[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wziąć ślub
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) fraza zachowała dawną, stosowaną do XVI w., formę rzeczownika w rodzaju męskim, który posiadał wówczas B. = M., por. na miły Bóg, wsiąść na koń, być z kimś za pan brat, na święty Michał
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wychodzić za mąż
- białoruski: (1.1) выйсці замуж
- rosyjski: (1.1) выйти замуж
- ukraiński: (1.1) вийти заміж
- źródła:
- ↑ Bolesław Prus: Lalka
- ↑ Joanna Rudniańska, Miejsca, 1999, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Stanisław Głąbiński, Polityka po amerykańsku, 1996, Narodowy Korpus Języka Polskiego.