Gustaw

Gustaw (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɡustaf], AS: [gustaf], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Gustaw w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Gustaw	Gustawowie
dopełniacz	Gustawa	Gustawów
celownik	Gustawowi	Gustawom
biernik	Gustawa	Gustawów
narzędnik	Gustawem	Gustawami
miejscownik	Gustawie	Gustawach
wołacz	Gustawie	Gustawowie
depr. M. i W. lm: (te) Gustawy

przykłady:

(1.1) Lecimy z Gustawem do Rio na wakacje.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Gustaw • brat / kuzyn / wujek / dziadek Gustaw • mężczyzna imieniem (o imieniu) Gustaw • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Gustaw • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Gustaw • otrzymać / dostać / przybrać imię Gustaw • dzień imienin / imieniny Gustawa

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gustawa ż

zdrobn. Gutek, Gucio, Gustawek

forma żeńska Gustawa ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Gustav
• francuski: (1.1) Gustave m
• grenlandzki: (1.1) Kuutak
• łotewski: (1.1) Gustavs m
• rosyjski: (1.1) Густав m
• szwedzki: (1.1) Gustav, Gustaf
• włoski: (1.1) Gustavo m

źródła: